Mijn plan was liefdevolle zeepjes te gaan maken voor valentijnsdag, maar wat heb ik lopen klungelen zeg! Je hebt van die dagen...Lees maar mee!
Ik had op het www. gelezen dat je de zeep in een pannetje zou kunnen smelten en dat dit zéér gemakkelijk gaat. Mooi. Ik doe twee stukken zeep in een pannetje, vuur op laagste stand, vlamverdeler eronder voor alle zekerheid.
Ik sta te kijken en te wachten...ik sta te kijken en te wachten...
In de pan geen enkel spoor dat de zeep aan het smelten is! Ik doe de vlamverdeler er toch maar even onder vandaan en zet het vuur iets harder.
Er gebeurt gewoon helemaal niks!!
Ik zet het vuur uit en bedenk me dat ik gelezen heb dat je de zeep ook kunt raspen en dan verwarmen. Ik haal de zeep uit de pan (nadat deze iets afgekoeld is) en rasp deze. In een pannetje begin ik weer te roeren.
Ik zit te fantaseren, wat ik zoal nog meer met de zeep zou kunnen doen. Ik bedenk me dat Mirthe erg gek is op kaneel en dat het misschien wel lekker is om dit door haar zeep te gaan doen. Rijkelijk bestuif ik het zeepschaafsel, dat zowaar wat lijkt te gaan smelten.
Maar, hoe dom kon ik zijn!! Ik begin te roeren en dan pas besef ik dat de kleur van de zeep er niet meer uitziet! Het is een ondefinieerbaar tintje wat nog het meest wegheeft van...half-om-half gehakt!(wat ik niet te eten vind!!)
Bracht me wel op het idee dat het misschien leuk is als wij allen, massaal op valentijnsdag hartvormige gehaktballen gaan braden voor onze kerels. De liefde man gaat tenslotte door de maag, zeggen ze. (en als ik kijk naar mijn mannetje, hebben ze helemaal gelijk!)
Met tegenzin heb ik de zeepprut in de vorm geduwd, maar trots op het resultaat? NEE!
Toch kan ik er niet goed tegen als iets niet lukt, dus er kwam een poging nr.2
Ik raspte nog wat witte zeep, deed er een beetje transparante badschuim bij en zette dit (in een kunstof bakje) in de magnetron. Het werd mooi zachter. (absoluut niet vloeibaar zodat je het in de vormpjes kon gieten, zoals ik gelezen had) Ik pakte het uit het bakje (brandde mijn vingers eraan, maar dat terzijde) kneedde het goed door, zodat het schaafsel meer een geheel geworden was en drukte het in de vorm. Met een chinees eetstokje maakte ik er een gat in. Vervolgens kon ik het zeepje nadat het weer wat gestold was voorzichtig uit de vorm duwen en met een natte vinger de zeep nog wat meer afwerken. Lint erdoor en klaar. Vind je deze struktuur te grof (ik houd wel van de hand-made look) rasp de zeep dan op een fijnere rasp.
3 opmerkingen:
Ha ha ha,
Lief dat je het hebt geprobeerd. Ook al ben ik vegetariër, ik ben best blij met zo'n gehaktbal. Misschien kunnen we het nog een keer samen maken.
XxX-jes Mirthe
Echt wel heel erg leuk! En lief ook..
Hoi Petra,
dat zeepjes maken kan volgens mij veel makkelijker! Tip; neem niet te vette zeep, ik werk altijd met savon de marseille maar ik lees wel eens op andere blogs dat Dove ook wel lukt.
Ik weet niet waar je woont maar ik woon in de buurt van Sneek dus als ik marseillezeep bestel wil ik ook wel even aan jou denken hoor! Ik heb nl een voordelig adresje.
Fryske hulpvaardigheid noemen we dat dan maar haha!
Groet, Nicole
Een reactie posten